همونطور که پپري عزيز نوشته اينجا اصلا کار براي مهاجرين به سختي پيدا ميشه. کار يابي ها تا زنگ ميزنند اگر بفهمند سابقه کار استراليا رو نداري براي مصاحبه دعوتت نميکنند و اگر هم بري براي مصاحبه در 99 درصد موارد آنفورچونيتلي دريافت خواهي کرد.

البته بچه ها کم کم کم دارند ميرند سر کار ولي تا روال کار پيدا کردن درست بشه هنوز خيلي کار داره. کلا تو استراليا هفتاد درصد کارها هم ادورتايز نميشه. از طريق دوست و آشنا پيدا ميشه. امروز سر کار يکي از همکارهام دست دوستش رو گرفت و آورد پيش مديرمون و گفت بيا... اين هم کارشناس برق که ميخواستي ! دوستمه ! به همين راحتي طرف اومد و استخدام شد.نه تو سايت هاي کاريابي چيزي نوشتند نه هيچ کاريابي باهاش مصاحبه کرد . به همين راحتي.

دوست عزيزي که نوشتي همه تا رسيدن ميخوان مدير شند ! اينجا کسي دنبال مدير شدن نيست ! همه دنبال يه کار مرتبط تو رشته خودشون حتي يه کار ساده هستند ! هر کسي هم که مياد اينجا مطمئنا سايقه داره تو رشته خودش . صفر کيلومتر که نيومده اينجا ! اينها حداقل توقعات به حساب مياد ! ضمن اينکه وقتي اينجا يه بسته نون که مال حداکثر دو وعده است و ارزون ترين چيز هستش ميخري دو هزار تومن تا اجاره خونه که حداقل حداقل ماهي يک ميليون از دستت خارج ميکنه ديگه کسي نميتونه فقط شاد باشه که کجا وايساده ! همه به همون کار کارشناسي هم راضي هستند.

دوستان اينجا اومدن خيلي خوبه !مطمئنا اينجا زندگي کردن مزاياي زيادي داره. ولي بعضي از بچه ها رو که ميبينم چقدر هيجان زده اينجا هستند نگرون ميشم . واقعيت ها رو هم بايد ديد !